seducer

ξελογιαστής

ξελογιαστής < ξελογιάζω + -της

 Ουσιαστικό[]

ξελογιαστής αρσενικό, ξελογιάστρα θηλυκό

1. αυτός που ξελογιάζει, που παρασύρει

ξελογιάζω < μεσαιωνική ελληνική ξελαγιάζω και ξελογιάζουμαι < αβέβαιης ετυμολογίας, ίσως απο το ξε και λόγος ή λαγός

 Ρήμα[]

ξελογιάζω (παλιότερα και ξελαγιάζω

1. γοητεύω κάποιον και τον κάνω να χάσει τα λογικά του

   Από την Ελλάδα τη φέρανε, που κληρονόμησε από την Εύα, ξελάγιασε τα κορίτσια. (Αργ. Εφταλιώτης, Φυλλάδες του Γεροδήμου)